Meubel & Makelaar
Van 2002 t/m 2015 had ik een barokke meubelwinkel, een wens in realiteit gebracht. Veertien jaar lang tussen, gekrulde pootjes, pluche, nepbont, klatergoud en -zilver… een heerlijk sprookje! Zie mijn LinkedIn-profiel en connect gerust als je een van mijn leerlingen bent, wordt of was, ik jou ken of jij mij.
In die tijden ging soms de telefoon en dan sprak de beller: “Dag Francine, ik ben bijna 50 jaar heb 27 jaar een horeca onderneming en 75% van mijn interieur is te ‘gewoontjes’, ik maak enorm veel uren per jaar, werkte vroeger alleen en er staat nu een staf personeel elke dag voor m’n neus…nu nog wat inspiratie en een eigentijds interieur met eyecachers, kan dat snel…? Want m’n omzetten lopen terug!”
En óf dat kon!
Die hielp ik ‘apart’ want ik hoefde deze horeca exploitanten alleen maar ‘in-de-tijd’ te zetten! En omdat de voorraden met uiterste gebruiksdata, stonden te bederven in hun magazijnen waren deze klanten snelle denkers en super-geïnteresseerd! Denk je dat ik die mensen nog ‘uitgebreid’ moest leren inrichten, minimale tafelmaten, stoelhoogtes en de verschillen tussen zitstoelen en loungechairs bij moest brengen?
Túúrlijk niet!
Zij kenden zelfs het jargon…zoals ‘voltaires, ottomaan en chaise lounge!’ Ik ontdekte die behoefte en paste mijn meubel-aanbod aan deze mensen aan, ik reed naar beurzen in Italië en ging met de opgedane inspiratie, stofstalen en voorbeeldboeken naar hen toe want ze hadden veelal weinig tijd. Een restaurant loopt niet vanzelf, daar moet (door)gewerkt worden!
Op verzoek liet ik ook het extravagante zien, want die klanten had ik ook. Vooral in België, zelfs mét puike inrichtingen die er nog even een paar flinke eyecatcher’s bij wensten voordat ze klanten in het totaal vernieuwde interieur toelieten! Bedrijfslogo’s tussen de goudgerande krullen, als ik maar vooruit betaalde maakten ze álles voor me in Italië waar ze me toen inmiddels: ‘that crazy Dutch women’ noemden omdat zij barok nog steeds in bruine frames met rood of groen fluweel het mooist vonden. Toch vond ik fabriekjes die aan de slag gingen met roze, zilver en dat nepbont. Vandaag de dag ben ik daardoor nóg bevriend met Oscar…
Meubelen en Makelaars
Met mijn www.francineverbiest.nl heb ik nu hetzelfde gedaan, ik merkte dat er grote behoefte is aan ‘wie-wijst-mij-snel-en-op-maat-de-weg’ naar dat KRMT of ARMT vakbekwaamheidsdiploma! Bij best nog veel makelaars is het halen van die diploma’s er een beetje bij ingeschoten en de hedendaagse consument zoekt onderscheiding en pluist graag eerst alles, dus zijn makelaar ook, op garanties en kwaliteit na in registers op internet!
Ik ben er voor je, ik zet jouw aandacht op exact de juiste punten die jij, ondanks al je jaren makelen misschien een beetje vergeten bent en bij het examenbureau voor de vastgoedbranche SVMNIVO als ‘onliner’ zou moeten kunnen ventileren en we gaan snel door de stof over wat jij al kan, weet en dagelijks doet, heen. Ik reik je alles wél aan, kun je het toch nog even doornemen op een rustige dag in je kantoor….en mij mailen bij paniek 😂 ik reageer meestal al binnen een paar uur. En….er zijn al ervaringen….zie ‘inzetje-foto’ en deze pagina.
Hoe het ging met die meubelwinkel?
In 2004-5-6+7 liepen de omzetten net zo hoog op als de leuningen van mijn extravagante barokzetels. Er was continue aandacht, de winkel kwam een keer of 7 op TV, de gratis publiciteit doordat ik meubelen uitleende aan theaters, TV-jury’s, festivals, Sinterklaas en jubilarissen volgde vanzelf. Maar vanaf 2008 merkte ik dat het stiller werd in de winkel en op een dag was ik al blij dat er iemand binnenkwam en dan bleek dat de postbode te zijn.
Het was niet leuk om eerder verdiende winsten naar de doorgaande vaste lasten ‘te zien verdampen’, de belastingaanslagen kwamen harder aan dan ooit. Ik had nog nooit geleend om door te gaan en dat wilde ik zo houden… en…..net op tijd was mijn prijzige huurovereenkomst voor mijn bijna 2000 vierkante meter tellende megawinkel in Leiderdorp ten einde en had ik het geluk Ad Hoc verder te kunnen gaan in het centrum van Leiden…en toch… Merkte dat ik het hebben van de winkel ervoer als steeds meer van hetzelfde, ik gleed verder weg van mijzelf dan ooit door zelfs te poseren in en op mijn eigen meubelen om maar te kunnen blijven verkopen naast het inmiddels oprukkende internet.
Mijn eigen webwinkel haalde me rechts in.
De wereld is maakbaar, zowel klanten als leveranciers doen er aan mee, bleek toen ik mijn website naar fifties meubelen ombouwde en de omzetten weer zag stijgen. Maar toch voelde ik alsmaar dat mijn diepste wens, het blijven ontwikkelen van mijzelf om jou te kunnen helpen als jij me nodig hebt, steeds meer tussen de muisklikken verdween. Ik ging weer leren want ik vind alle kennis is verrijking. Ik koos voor makelaar wat goed uitkwam in verband met het zelf kunnen verhuren van mijn inmiddels lege opslaghallen.
Bij IPD opleidingen en het Kronenburgh Business College ontdekte men dat ik al eens eerder kennis had leren overdragen en vooral aan mensen met examenspanning. Daarnaast was mijn meubelwinkel ook een leerbedrijf en toen ging het snel, op dit moment draag alweer een flink aantal jaren mijn kennis én ervaring aan anderen en misschien ook aan jou, over!